Αν σου’χουν πει ότι “παραμένεις μπουμπούκι“, ιδίως μετά τα πρώτα -άντα, είσαι στους τυχερούς.

Είναι αυτή η περίοδος της ζωής που σε πιάνουν οι υπαρξιακές κρίσεις. Το να δείχνεις φρεσκαδούρα και να σου το λένε, είναι αν μη τι άλλο ενθαρρυντικό! Το να σου το εύχονται, κιόλας, είναι ό,τι ωραιότερο.

Σήμερα θα σου μιλήσω για ένα προσωποποιημένο δώρο που ετοίμασα για έναν παλιό μου φίλο, τον Εκείνο.

Η ιστορία έχει ως εξής:

Εκείνη έχει γενέθλια κι Εκείνος θέλει να της κάνει ένα πολύ σπέσιαλ δώρο.

Εκείνος

Εκείνος είναι ένας φίλος μου από τα παλιά (από την εποχή που ζούσα στην Αθήνα) και θέλει να της ετοιμάσω μια κάρτα γενεθλίων, πολύ ξεχωριστή.

Εκείνη

• Εργάζεται ως προγραμματίστρια

• παλιά έπαιζε ποδόσφαιρο

• αγαπάει το καραόκε

• έχει έναν γατούλη που λατρεύει

• οι φίλοι της, την φωνάζουν "τσακισμένο ρόδο" γιατί όλο αρρωσταίνει και πόοστάρει φωτογραφίες με θερμόμετρα

• Η ευχή, σύντομη και περιεκτική: "Χρόνια πολλά φιλάσθενο ρόδο, παραμένεις μπουμπούκι".
  
  

Η διαδικασία

Έχοντας όλα αυτά κατά νου, αλλά και την ελευθερία να δημιουργήσω ό,τι θέλω, ξεκίνησα να σχεδιάζω σε χαρτί μικρά σκίτσα από τα διάφορα στοιχεία που είχα συλλέξει. Τα σκάναρα και τα ψηφιοποίησα ένα ένα στο photoshop και το illustrator (τα προγράμματα που χρησιμοποιώ στον υπολογιστή) και μετά τα χρωμάτισα ψηφιακά.

 

Το challenge

Η επόμενη κίνηση ήταν να βρω πώς θα συνδυάσω μεταξύ τους. Το στοίχημα ήταν να δημιουργήσω κάτι που να αντανακλά την προσωπικότητα Εκείνης, ένα έργο μοναδικό και όμορφο, κάτι παιχνιδιάρικο, χαρούμενο και φρέσκο. Μια εικόνα που με την οποία θα ένιωθε σύνδεση και από την οποία θα αντλούσε δύναμη και χαρά.

 

Σκέφτηκα πώς θα ένιωθα αν λάμβανα εγώ μια τέτοια κάρτα-παραγγελιά. Σίγουρα θα την έβαζα κάπου να την βλέπω συνέχεια. Τι θα με βοηθούσε; Χμ. Μήπως αν έβλεπα συνεχώς τις λέξεις “φιλάσθενο ρόδο” με έκανε να νιώθω αρρωστιάρα, στ’ αλήθεια;

Το “παραμένεις μπουμπούκι” θα ήταν ό,τι έπρεπε για να μου ανεβάζει το ηθικό και να με κάνει να χαμογελώ. 

Η έμπνευση

Αποφάσισα: σε περίοπτη θέση θα μπει η φράση που θα δίνει δύναμη και θα φέρνει χαμόγελο στα χείλη. Αφού είναι προγραμματίστρια κι ασχολείται με υπολογιστές, μπορώ να το γράψω στην οθόνη του υπολογιστή της. Και θα προσθέσω ένα συμβολάκι </>  που αντιπροσωπεύει τους web developers (προγραμματιστές).

Από εκεί κι έπειτα το έργο άρχισε να παίρνει σχήμα και μορφή: αρχικά τοποθέτησα τα σκιτσάκια από τα ράφια και το γραφείο, τα χαρτάκια post-it και τις σημειώσεις, τα βιβλία και τα προσωπικά αντικείμενα που αντιπροσωπεύουν στοιχεία της προσωπικότητας Εκείνης: μια μπάλα ποδοσφαίρου, ένα μικρόφωνο για το καραόκε, ένα game boy, ο γάτος της με γιορτινό καπελάκι, ένα κομμάτι τούρτας με κεράκι, μια κούπα επάνω στο γραφείο, ένα καπέλο. Έπειτα τοποθέτησα στο σχέδιο τα στοιχεία για τα οποία την πειράζουν οι φίλοι της, τα θερμόμετρα και το μπουμπούκι τριανταφυλλο, σε ένα βάζο. Πάνω από το γραφείο και δεξιά από τα ράφια, μπήκε ένα πόστερ με ένα γατόνι. Το φόντο έγινε απαλό ροζ με παιχνιδιάρικες, γιορτινές λεπτομέρειες, σημαιάκια πάρτυ, κομφετί, δίνοντας έτσι μια εορταστική πινελιά που πλαισίωσε όλα τα στοιχεία. Και φυσικά, το laptop με την φράση “παραμένεις μπουμπούκι” να δεσπόζει στην εικόνα.

Όταν ολοκλήρωσα τον σχεδιασμό, έστειλα το έργο για εκτύπωση. Στην πίσω όψη έγραψα χερόγραφα, με καλλιγραφικά γράμματα την ευχή που μου ζήτησε Εκείνος: “Χρόνια πολλά φιλάσθενο ρόδο. Παραμένεις μπουμπούκι“. Και του το ταχυδρόμησα για να της το δώσει.

Η ιστορία πίσω από τις λέξεις και τα χρώματα

Μερικές μέρες μετά έμαθα και την υπόλοιπη ιστορία. Ξεκίνησαν σαν φίλοι, Εκείνος την ερωτεύτηκε σφόδρα και της το είπε, Εκείνη δεν ένιωθε έτσι, Εκείνος πληγώθηκε. Έπαψαν να κάνουν παρέα και να επικοινωνούν, για μήνες. Όταν έφτασαν τα γενέθλιά της, Εκείνος ήθελε να της κάνει ένα πολύ σπέσιαλ δώρο και απευθύνθηκε σ΄εμένα για κάτι χειροποίητο και μοναδικό. Το άφησε στην συγκάτοικό της για να της το δώσει και λίγο αργότερα Εκείνη τον πήρε τηλέφωνο για να συναντηθούν.

Το δώρο του ήταν η αφορμή για να μιλήσουν ξανά. Είχε συγκινηθεί πολύ Εκείνη. Πολύ.

Η ιστορία δεν είχε το happy end που θα θέλαμε κι εγώ κι εσύ κι Εκείνος, με τους δυο τους να σμίγουν και να ζουν τον έρωτά τους όπως στις ταινίες.

Εκείνη δεν ένιωσε έτσι ποτέ. Και είναι εντάξει.

Είναι σεβαστό και δεκτό κι ανθρώπινο κι αληθινό.

Το ηθικόν δίδαγμα

Είν’ η ζωή γεμάτη από ατελέσφορους έρωτες, όνειρα ματαιωμένα, ελπίδες φρούδες και γλυκόπικρες στιγμές. Και είναι οκ. Οφείλουμε να στεκόμαστε απέναντι σε αυτές τις καταστάσεις με το κεφάλι ψηλά. Με αξιοπρέπεια, με κατανόηση, με σεβασμό. Με γλύκα και αποδοχή. Και να μάθουμε να πορευόμαστε έχοντας κι αυτές τις εμπειρίες στις αποσκευές μας. Κι ότι “είναι εντάξει”. Κι ότι μπορούμε να αγαπάμε κι από μακριά.

Όταν μου ζήτησε Εκείνος να ετοιμάσω κάτι τόσο ιδιαίτερο για Εκείνην, δεν φανταζόμουν ότι το δώρο θα κατέληγε σ’εμένα κι ότι θα έπαιρνα ένα τόσο μεγάλο μάθημα ζωής. 

Φίλε μου, σ’ευχαριστώ.

 

λοβ,

Κατρίν

 

 

Αν σου άρεσε αυτό που είδες και που διάβασες, άφησέ μου ένα σχόλιο εδώ ή στα social media (FB, IG, tik tok)

 

Ετικέτες: blog, custom, handlettering, illustration, katrin zdragka, katrin zdragka art, storytelling, γενέθλια, ευχή, κάρτα, κατρίν ζδράγκα, λέττερειν, προσωποποιημένο δώρο, χειροποίητο