”Γιατί να επιλέξεις ένα προσωποποιημένο δώρο;”
”Γιατί να επιλέξεις ένα προσωποποιημένο δώρο;” Και γιατί όχι, θα πω εγώ. Και δεν το λέω μόνο εγώ! Έχω και επιστημονικά τεκμήρια και μια πρόσφατη, υπέροχη εμπειρία να μοιραστώ μαζί σου!
Η Βουγιούκλω της καρδιάς μου
Η Αλέξια είναι μια περσόνα μοναδική, ένα πλάσμα λαμπερό και αυτόφωτο που σκορπίζει γύρω του χαρά και φέρνει τη λιακάδα. Με το γέλιο της, τα χαρούμενα μοτίβα στα ρούχα της, τις καπελαδούρες της, το ποδήλατο της, τον Μένιο, όπως το αποκαλεί. Απείρως ευρηματική και δημιουργική, του κρεμάει στεφάνια από κίτρινα φύλλα το φθινόπωρο, του πλέκει “στολή”(!) όταν χειμωνιάζει, τον στολίζει με φωτάκια τα χριστούγεννα, με λουλουδια την άνοιξη και με στάχυα το καλοκαίρι. Είναι ο τρόπος που ζει. Αντιμετωπίζει το κάθε τι με αμέριστη αγάπη και σεβασμό και δίνει αξία στις στιγμές της. Και στις στιγμές των άλλων. Είναι ένα πρότζεκτ από μόνη της και η συναναστροφή μαζί της είναι κάτι παραπάνω από απολαυστική. Πληθωρική, γενναιόδωρη, ευρηματική, τρελιάρα, χαρούμενη, αυθεντική. Με μια σπιρτάδα κι ένα μπρίο που όμοια τους δεν υπάρχουν. Ταυτόσημη με το κέφι και την τσακπινιά, εγώ τη φωνάζω Βουγιούκλω. Και έχω την τιμή να είναι φίλη μου.
Η φίλη-ηθική αυτουργός και συνεργός στο.. έγκλημα
Η Δήμητρα είναι επίσης φίλη μου, και φίλη της Αλέξιας. Αλλά και κουνιάδα της. Κι επειδή ισχύει το “οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε”, φαντάσου πόσο καταπληκτικό είναι να γίνεσαι και πρακτικά οικογένεια με την κολλητή σου..!
Η Δήμητρα είναι ένα πλάσμα εξ ίσου δημιουργικό και μοναδικό, ευγενικό, τρυφερό κι ευαίσθητο σαν λουλούδι. Με μεγάλη ενσυναίσθηση, φαντασία και μια σοφία που την κάνει ξεχωριστή. Μπορεί και αφουγκράζεται τον άλλον, δίνει υπέροχες συμβουλές και είναι πάντα εκεί όταν την χρειαστείς. Έχει δεινές μαγειρικές ικανότητες που -παλιά που κάναμε τραπέζια και μαζευόμασταν- έκανε τους πάντες να παραμιλούν με τις γαστριμαργικές δημιουργίες της. Ούσα η ίδια της δημιουργός πολλών καλλιτεχνικών πονημάτων και πειραμάτων, η ενασχόληση της με τα ψηφιδωτά, η ευφάνταστη μαγειρική της, τα πλεκτά κουκλάκια και αξεσουάρ ή ακόμα και ρούχα (!), και φτιάχνοντας και η ίδια της πολύ ιδιαίτερα και μοναδικά δώρα, την έκανε να επιλέξει ένα προσωποποιημένο δώρο για την αγαπημένη της Αλέξια.
Εδώ να σημειωθεί ότι η Αλέξια έχει πρόσφατα αποκτήσει 2 υπέροχα πιτσιρίκια, τα ανιψάκια της Δήμητρας, τα οποία την απασχολούν επί 24ώρου βάσεως και έχει αφήσει στην άκρη τις ποδηλατάδες της, τα χόμπυ και τις εξόδους της, για προφανείς λόγους.
Και πώς έγινε η όλη φάση;
Φυσικά, σε μία τέτοια συνθήκη ίσως να μην μπορείς να κάνεις και πολλά για τον άλλον πρακτικά, μπορείς όμως να του προσφέρεις χαρά και ελπίδα. Και πολύ σωστά σκέφτηκε η Δήμητρα και με προσέγγισε για να δημιουργήσουμε το δώρο για τα γενέθλια της Αλέξιας. Κάναμε ένα ραντεβού σε ένα καφέ -πριν μας λοκνταουνιάσουν- και μιλήσαμε διεξοδικά για το θέμα. Η Δήμητρα μου είπε χαρακτηριστικά ότι “θέλω κάτι που να είναι Αλέξια, κάτι που να εκπέμπει θετικοτρόνια”. Μου ζήτησε μάλιστα να είναι ζωγραφισμένο σε μαύρο φόντο, τι μέγεθος να έχει και πόσο χρώμα ήθελε: όχι παντού, μόνο σε συγκεκριμένα σημεία. Προτίμησε κάτι με γράμματα (handlettering) και ίσως κάποια φράση που να αντιπροσωπεύει την Αλέξια. Ήταν πολύ συγκεκριμένη σε αυτό που ήθελε και με βοήθησε πολύ στο να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που είχε στο μυαλό της. Οι λέξεις κλειδιά, πέρα από τα “θετικοτρόνια”, ήταν: “ χαρούμενο, τρελό, χρωματιστό, καπελαδούρα, ποδήλατο, γέλιο, αγάπη, μπρίο, σκέρτσο, κέφι, ξεγνοιασιά, ελευθερία.’’
Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο “Γιατί δίνουμε δώρα” της δρ. Παναγιωτουνάκου, Ψυχολόγου – Ψυχοθεραπεύτριας που ειδικεύεται, μεταξύ άλλων, στη Διαχείριση του Στρες και την Προαγωγή της Υγείας κι έλεγε τα εξής:
Η επιστήμη
Πολλή χαρά παίρνει και αυτός που το κατασκευάζει, θα προσέθετα εγώ.
Αναρωτιέσαι ακόμη γιατί να επιλέξεις ένα προσωποποιημένο δώρο;
Η Δημητρούλα έκανε αυτό που διάβασα στο άρθρο:
Και τα αποκαλυπτήρια!
Ήρθε η μέρα και η ώρα που η Αλέξια θα παραλάμβανε το δώρο που της ετοίμασα, σε συνεννόηση με την Δήμητρα.
Σε μαύρο χαρτόνι με λευκό μαρκαδοράκι σχεδίασα την ίδια την Αλέξια σε ένα ποδήλατο, με τα πόδια στον αέρα. Μόνη της, χωρίς τα παιδιά, μόνο με τον Μένιο της. Ξυπολυτη, με καπελαδούρα στο κεφάλι, φωτάκια πάνω στο καλάθι του ποδηλάτου και τις εξής δύο φράσεις με handlettering:
‘’Για το νόημα της ζωής καλά πάω;΄΄ και ‘’Στην καρδια μου είναι πάντα καλοκαίρι’’.
Πρόσθεσα μερικές λεπτομέρειες με χρωματιστά μολύβια και το έβαλα σε κορνίζα.
Τύλιξα το κάδρο σε λεπτό καφέ χαρτόνι με την ιαπωνική μέθοδο συσκευασίας δώρου, πρόσθεσα χρωματιστό washi tape και σχεδίασα το όνομά της και από τις 2 πλευρές του πακέτου. Έβαλα μέσα μερικά αυτοκόλλητα κι ένα ευχαριστήριο σημειωματάκι. Έγινε χαρούμενο και μαγικό!
Ζήτησα από τη Δήμητρα να βιντεοσκοπήσει το unboxing για να δω τις αντιδράσεις της Αλέξιας. Ήταν όντως συγκινητικό να την βλέπω να ξετυλίγει με ανυπομονησία μικρού παιδιού το δώρο της και να βγάζει κραυγές ενθουσιασμού. Αυτό που με αποτελείωσε, όμως, ήταν ένα μήνυμά της, μερικές μέρες μετά:
Το μήνυμα της Αλέξιας που με έκανε να βουρκώσω:
”Κατερινακι μου oμορφο και ακρως ταλαντουχο, με συγκινησες!!
Με συγκινησε η ματιά σου σε αυτο που βλεπεις σε εμενα… Είσαι φοβερη!!!
Είναι φανταστικο και το εχω ερωτευτει παραφορα… Γιατι μου εχει λειψει αφανταστα ο Μενιος μου και η αισθηση ελευθεριας που ενιωθα όταν τον καβαλουσα!!
Ετσι, αερινη, ανεμελη και ξυπολυτη όπως ακριβώς με φανταστηκες… Αυτη η Αλέξια μου εχει λειψει και αυτο είναι μου με τρελανε… Που μου την θυμισες…. Να μη ξεχναω οτι υπαρχει κι αυτο και η ελπιδα οτι θα την ξαναβρω…
Εν τω μεταξυ, εντελως συμπτωματικα την ιδια μερα που μου το εφερε η Δημητρα , και μετα απο πολυυυυυυυυυ καιρο (σχεδον 2 χρονια που τον ειχα παρατημενο) επλυνα και πηγα στον ποδηλατα τον Μενιο για να τον φτιαξει και ειχα σκοπο να τον χαρισω σε μια προσφυγοπούλα που γνωρισα…. Τωρα ισως το ξανασκεφτω λιγακι και τον κρατησω για μερικες βολτιτσες πριν τον αποχωριστω. Στειλε μου το σε μια ωραια φωτογραφια αν το εχεις βγαλει για να το κοινοποιησω στο fb. ”
Άρα..
Με λίγα λόγια, επιβεβαιώνεται αυτό που η δρ. Παναγιωτουνάκου πολύ εύστοχα έγραψε στο άρθρο της:
Σειρά μου τώρα..
Διάβασες τι απεφάνθη και μας προτρέπει να κάνουμε η επιστήμη: ‘‘Δωρίστε δώρα από καρδιάς, που θα χαρακτηρίζονται από τη δική σας προσωπική πινελιά!*”
Ε, λοιπόν, για αυτό είμαι εδώ. Σε αυτό το κομμάτι θα σε βοηθήσω να φτιάξουμε μαζί το πιο πρωτότυπο, το πιο ιδιαίτερο δώρο για αυτούς που αγαπάς και που νοιάζεσαι, δείχνοντας τους πόσο σημαντικοί είναι για εσένα, προσφέροντας τους χαρά και κάνοντάς τους να νιώσουν μοναδικοί!
Συμπλήρωσε την φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος κι -> ¨έλα να γνωριστούμε ντάρλινγκ¨ <- Tα υπόλοιπα άσ’τα πάνω μου!
[Να μη ξεχάσω: Ευχαριστώ πολύ την Αλέξια για την άδεια να χρησιμοποιήσω αυτούσιο το μήνυμα της. Την Δημητρούλα που με διάλεξε για δημιουργό του δώρου, για το feedback και την όλη στάση της καθ’όλη τη διάρκεια της δημιουργίας και της παραγωγής. Και τις δυο που είναι τόσο ατομάρες και τόσο φιλινάδες μου!
Τελικά εγώ χάρηκα πιο πολύ από όλους, χιχιχι!
Θερμές ευχαριστίες στην δρ. Παναγιωτουνάκου, Ψυχολόγο – Ψυχοθεραπεύτρια που μου έδωσε την άδεια να αναδημοσιεύσω κομμάτια από το άρθρο της “Γιατί δίνουμε δώρα”. Μπορείς να το διαβάσεις όλο εδώ.]
Αν θες κι εσύ να κάνεις ένα τέτοιο δώρο στον εαυτό σου ή σε κάποιον που θα του μείνει αξέχαστη η χειρονομία σου, επικοινώνησε μαζί μου.
Η ζωή είναι μικρή, κάνε αυτό που σε γεμίζει με χαρά και κάνε και τους γύρω σου χαρούμενους κάνοντας δώρα!
Kι έτσι θα έχεις πάντα καλοκαίρι στην καρδιά και θα έχεις βρει το νόημα της ζωής!
λοβ,
κατρίν ^.^
[*Πηγή: Άρθρο “Γιατί δίνουμε δώρα”, Ημ/νία Δημοσίευσης 24.5.17, Συντάκτρια Παναγιωτουνάκου Ελπίδα Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, http://elpidapanagiotounakou.gr/]
Love your energy… Ζηλευω τις ιδέες σου !
Μάρα μου σε ευχαριστώ πολύ!!! Με τιμούν ιδιαίτερα τα λόγια σου.. είσαι κι εσύ χρωματιστή και πολύ δημιουργική!