Κάρτες ενίσχυσης του ανοσοποιητικού και άλλες χαρούμενες ιστορίες:

Μετά από πολλές μέρες με τσουχτερό, μαρτιάτικο κρύο και αέρα δυνατό, έσκασε Σαββατιάτικα ένας ήλιος ολόλαμπρος, αναιδέστατος και προκλητικός και μου χτύπησε το τζάμι. “Ξύπνα!” σα να μου έλεγε. “Είσαι τόσες μέρες στην ίδια θέση, στην ίδια άβολη καρέκλα, στραγγισμένη από τον εγκλεισμό, την πολλή δουλειά, την καθιστική ζωή και το σύνδρομο της “ημέρας της μαρμότας”.

Παραδίπλα, οι κάρτες ενίσχυσης του ανοσοποιητικού μου έβγαζαν τη γλώσσα. 👅

 

Ο ήλιος αυτός με ξεσήκωσε και τα μυαλά μου πήραν αέρα. Αχ και να παίρναν και τα μαλλιά μου λίγο αέρα! Φόρεσα τα πιο άνετά μου παπούτσια, ένα μαλακό τζιν κι ένα χαρούμενο φούτερ, έβαλα αντιηλιακό προσώπου και καπέλο (γιατί είπαμε, είχε ήλιο!), πήρα το skate μου και ξαμολύθηκα στη γειτονιά.

Ναι, καλά διάβασες.

Κατέβηκα στη γειτονιά να παίξω. Με το πατίνι μου. 

 

Φράσεις που συμπυκνώνουν μέσα τους μία αλλοτινή πραγματικότητα:

την παιδική μου ηλικία.

Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης δεν είναι μόνο να φας, να κοιμηθείς και να επιβιώσεις σαν πρωτόγονος, πρέπει και να περνάς καλά. Είναι σημαντικό να παίρνεις “ανάσες”, να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν χαρά και παιδικό ενθουσιασμό. Κάτι που να σου δίνει ελευθερία. Να σε κάνει να νιώθεις ένα καρδιοχτύπι για το άγνωστο που σε περιμένει να το ζήσεις. Κάτι που να σου επιτρέπει να συνδεθείς με το σύμπαν και να ζεις με αρμονία και ισορροπία. Με σωματική και ψυχική υγεία. Κάτι που να σε τονώνει και να σου ενισχύει το ανοσοποιητικό.

Και, αλήθεια, δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που ήμασταν ελεύθεροι και που το ζούσαμε με αυτόν τον τρόπο.

Και δε μιλάω για την καραντίνα. Ή, μάλλον, δε μιλάω μόνο για την καραντίνα.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είχες ενθουσιασμό και ανυπομονησία να κάνεις κάτι; Κάτι που σε γεμίζει χαρά και κάνει τα πνευμόνια σου να θέλουν να σκάσουν από ευτυχία; Που να κάνει τα μάγουλά σου να κοκκινίζουν και τις κόρες των ματιών σου να διαστέλλονται;

Να σου θυμίσω πώς είναι αυτή η αίσθηση: το ξύπνημα μετά την παραμονή Πρωτοχρονιάς, που έτρεχες κάτω από το δέντρο να δεις αν σου έφερε ο Άγιος Βασίλης το δώρο σου. Να σκίζεις το περιτύλιγμα σε ντελίριο και το καρδιοχτύπι σου να έχει πάει σε άλλο λέβελ. Έχεις πάρει εκείνο το μεγάλο κουτί με το τροχόσπιτο των playmobil που είχες βάλει στο μάτι και το ονειρευόσουν καιρό. Ή το κουκλόσπιτο που τόσο ήθελες, με όλα εκείνα τα μικροσκοπικά, σαν αληθινά, επιπλάκια σε κάθε λιλιπούτειο δωμάτιο. Ή το πρώτο σου ηλεκτρονικό, ένα tetris, ένα gameboy, μια παιχνιδοσκονσόλα. Το πιο “ου-ά-ου” δώρο του κόσμου που λαχταρούσες πώς και πώς να αποκτήσεις και που τώρα πια είχες στα χέρια σου! Θυμάσαι; 

Θυμάσαι πώς όλο σου το σύμπαν περιστρεφόταν γύρω από αυτό; Που σκεφτόσουν μόνο το πώς να ξεμπερδέψεις με το σχολείο/ με το φαγητό/ με το συμμάζεμα του δωματίου σου για να αφοσιωθείς και να βυθιστείς στο νέο σου απόκτημα; Που έχανες μετά την αίσθηση του χρόνου και ερχόταν η μαμά σου να σε διακόψει για να φας βραδινό ή για να σου πει ότι πρέπει να πέσεις για ύπνο γιατί την άλλη μέρα είχες σχολείο;

Και, πέρα από το skate που με κάνει να νιώθω ξανά 12 χρονών, έχω και τη ζωγραφική. Κι από ότι πρόσφατα διαπίστωσα, η ζωγραφική μου μπορεί να κάνει κι άλλους να νιώσουν παιδιά. Ή λιγότερο μόνοι. Ή πιο χαρούμενοι. Δεν έχει μεγάλη διαφορά. Ό,τι σε κάνει να νιώθεις καλά, πρέπει να το τιμάς και να του δίνεις την ευκαιρία. Θα σου έλεγα να δοκιμάσεις το πατίνι για την περιπέτεια και την αίσθηση της ελευθερίας. Αλλά αν φοβάσαι σου’χω κάτι πιο ασφαλές.

Μερικές από τις ζωγραφιές μου έγιναν κάρτες, ή quarantine care letters. Εγώ τις λέω κάρτες ενίσχυσης ανοσοποιητικού. Εσύ πες τες όπως θες, κι αν νομίζεις ότι μπορεί να προσφέρεις λίγη χαρά σε εσένα ή σε καποιον δικό σου που είναι μόνος, τώρα ξέρεις πώς: με τις κάρτες ενίσχυσης του ανοσοποιητικού.  Θα σου γράψω και με ωραία γράμματα μια ευχή από πίσω. Ό,τι θες εσύ να γράφει. Και θα τις στείλω κιόλας, στον προορισμό τους. Καλό, ε;

Αλήθεια, θυμάσαι τι χαρά παίρναμε μικροί όταν λαμβάναμε γράμματα από τους δια αλληλογραφίας φίλους μας ή από τα ξαδέρφια μας που ζούσαν στην Αμερική;

Nα προσέχεις τον εαυτό σου και να του προσφέρεις αγάπη και χαρά!

Σε φιλώ!
χχχ

κατρίν ^.^

Υ.γ. Α! Να σου πώ! Η αγαπημένη φίλη και blogger Μαρία aka Κόκκινη Καμέλια , πριν μερικές ημέρες μας έδειξε 10 τρόπους για να τη βγάλουμε καθαρή αυτήν την περίοδο κι αποφασίσαμε να κάνουμε δώρο 3 κάρτες  ενίσχυσης του ανοσοποιητικού ή quarantine care letters σε τρεις τυχερούς, προσθέτοντας ένα έξτρα τιπ, έναν 11ο τρόπο για να τα καταφέρει κανείς στην καραντίνα. Μπες στο προφίλ της  στο instagram για να δεις πώς θα πάρεις μέρος στο κιβεγουέϊ!  Γιέέέέϊ!

🛹 ./k